Gsk
0805259
Volwassenen en kinderen > 12 jaar
Kinderen van 6 tot 12 jaar
Toedieningswijze
Vibrocil gel wordt speciaal gebruikt bij droogte van het neusslijmvlies en bij korsten of gevolgen van neusletsels, evenals om de neus vrij te houden tijdens de nacht.
Langdurig gebruik moet worden vermeden. Bovendien mag Vibrocil in geen geval als onderhoudsbehandeling worden gebruikt.
In eerste instantie wordt aanbevolen om de neus te spoelen met een zoutoplossing. Volgend op de neusspoeling kan Vibrocil bij aanhoudende congestie worden gebruikt.
Welke stoffen zitten er in dit middel?
De werkzame stoffen in dit middel zijn: 0,25 mg dimetindeenmaleaat en 2,5 mg fenylefrine.
De andere stoffen zijn dinatriumfosfaat anhydrisch, sorbitol, essentiële lavendelolie, citroenzuurmonohydraat, benzalkoniumchloride en gezuiverd water.
Vibrocil bevat benzalkoniumchloride: zie rubriek 2 'Vibrocil bevat benzalkoniumchloride'.
Vibrocil niet gebruiken
Indien u allergisch bent voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter.
Bij kinderen jonger dan 7 jaar.
Langer dan 3 tot 5 dagen, zonder onderbreking.
Wanneer het neusslijmvlies dunner wordt en verhardt (atrofische rhinitis).
Bij een verhoogde druk in de oogbol (nauwehoekglaucoom).
Bij mensen die worden behandeld met bepaalde antidepressiva die behoren tot de klasse van de monoamine-oxidaseremmers (MAO-remmers), of bij wie de behandeling minder dan 2 weken geleden is stopgezet (zie rubriek 'Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?').
Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.
Volgende bijwerkingen van Vibrocil komen zelden voor (kan voorkomen in maximaal 1 op 1000): nasaal ongemak, droge neus, bloedneus en brandend gevoel op de plaats van toediening.
Langdurig gebruik van Vibrocil kan oorzaak zijn van droogte van het neusslijmvlies.
Langdurig gebruik en misbruik kan oorzaak zijn van ontsteking van het neusslijmvlies.
Kinderen:
De frequentie, het type en de ernst van de bijwerkingen bij kinderen worden verwacht dezelfde te zijn als bij volwassenen.