Rhinofebryl Caps 30

Melisana

3119328

Volwassenen

• 3 - 6 harde capsules /dag, verdeeld over 3 innamen: ('s morgens, 's middags en 's avonds).
• Max. 6 capsules /24 u, max. 2 capsules /inname

Kinderen

• 2 - 3 capsules /dag (afhankelijk van de leeftijd)

• Max. 1 capsule/inname en 3 capsules /24 u

• 10 JAAR

• 1 - 2 harde capsules /dag (afhankelijk van de leeftijd)
• Max. 1 capsule/inname en 2 capsules /24 u

Toedieningswijze

• De harde capsules met een groot glas water inslikken, bij voorkeur een half uur vóór de maaltijd

Symptomatische behandeling van allergische rhinitis, gepaard gaande met koorts en/ of hoofdpijn.

• De werkzame stoffen in dit middel zijn: paracetamol 240 mg en chloorfenaminemaleaat 3,2 mg.

• De andere stoffen in dit middel zijn: magnesiumstearaat, talk en colloïdaal silicium.

Bestanddelen van de capsule: Lijfje: gepatenteerd blauw (E131), erythrosine (E127), titaandioxide (E171), gelatine. Kapje: gepatenteerd blauw (E131), titaandioxide (E171), gelatine.

Bijwerkingen te wijten aan het actief bestanddeel paracetamol:

Zelden (kan optreden bij 1 op 1000 personen):

• Allergische reacties
• Hoofdpijn
• Buikpijn, diarree, misselijkheid, braken, constipatie
• Gestoorde leverfunctie, leverfalen, levernecrose, geelzucht
• Jeuk, rash (huiduitslag), zweten, angio-oedeem (zwelling van de huid of het slijmvlies), netelroos
• Duizeligheid, malaise
• Overdosis en intoxicatie (zie rubriek "Heeft u te veel van Rhinofebryl gebruikt?")

Zeer zelden (kan optreden bij 1 op 10000 personen):

• Trombocytopenie (tekort aan bloedplaatjes), leukopenie (tekort aan witte bloedcellen), pancytopenie (vermindering van aantal bloedcellen), neutropenie (tekort aan neutrofiele granulocyten), hemolytische anemie (bloedarmoede door grote afbraak rode bloedcellen), agranulocytose (vermindering aantal granulocyten)
• Allergische reacties die stopzetting van de behandeling vereisen
• Levertoxiciteit
• Ernstige huidreacties
• Steriele pyurie (troebele urine)

Frequentie niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald):

• Anemie (bloedarmoede)
• Anafylactische shock (allergische reactie op het middel)
• Hepatitis (leverontsteking)
• Nieraandoeningen na langdurig gebruik van hoge doses
• Een ernstige aandoening die het bloed zuurder kan maken (metabole acidose genaamd) bij patiënten met een ernstige ziekte die paracetamol gebruiken (zie rubriek 2)

Bijwerkingen te wijten aan het actief bestanddeel chloorfenamine:

Vaak (kan optreden bij 1 op 10 personen):

• Sufheid, slaperigheid, aandachtsstoornis, abnormale coördinatie, duizeligheid

Soms (kan optreden bij 1 op 100 personen):

• Accommodatiestoornissen (moeite met scherpstellen oog), wazig zicht
• Droge mond, verstopping (constipatie)
• Vermoeidheid

Zelden (kan optreden bij 1 op 1000 personen):

• Allergische reacties (huiduitslag, netelroos, anafylactische reacties)
• Verwardheid of opwinding bij ouderen
• Droge ogen

Frequentie niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald):

• Hemolytische anemie (bloedarmoede door grote afbraak rode bloedcellen), bloeddyscrasie (bloedaandoening)
• Verlies van eetlust
• Verwarring, opwinding, prikkelbaarheid, nachtmerries, depressie
• Hartkloppingen, snelle hartslag

• Spijsverteringsintoleranties (o.a. braken, misselijkheid, zware maag)

• Urinaire retentie (niet kunnen plassen)

• Taaiere slijmen

Interacties met paracetamol:

• Colestyramine, onder andere gebruikt als cholesterolverlager: Colestyramine kan de opname van paracetamol verminderen. Als u gelijktijdig paracetamol en colestyramine gebruikt, neem dan de paracetamol in minstens 1 uur voor of 4 uren na de inname van colestyramine.

• Enzyminductoren (stoffen die de activiteit van enzymen in de lever kunnen verhogen) en alcohol: Het risico van levertoxiciteit is mogelijk verhoogd bij gebruik van enzyminductoren zoals barbituraten (kalmerende middelen), carbamazepine (middel tegen epilepsie, diabetes, zenuwpijn, manie en alcoholontwenning), fenytoïne (middel tegen epilepsie), primidone (middel tegen epilepsie), isoniazide (middel tegen tuberculose), rifampicine (middel tegen tuberculose) en alcohol. Als u gelijktijdig Rhinofebryl en een van deze middelen gebruikt, mag u de maximale dagdosis van 4 g paracetamol per dag zeker niet overschrijden.

• Probenicide (middel tegen jicht, hoge urinezuurspiegel): Raadpleeg uw arts bij gelijktijdige behandeling met probenicide. Uw arts zal overwegen of een verlaging van de dosis paracetamol nodig is.

• Zidovudine (HIV-remmer): Als u wordt behandeld met zidovudine dient u een veelvuldig gebruik van paracetamol te vermijden.

• Vitamine K-antagonisten (antistollingsmiddelen): Het antistollingseffect van deze middelen kan versterkt worden, vooral wanneer u regelmatig een hoge doses paracetamol inneemt.

• Lamotrigine (middel tegen epilepsie): Raadpleeg uw arts als u behandeld wordt met lamotrigine. Het gelijktijdig gebruik met paracetamol kan het therapeutisch effect van lamotrigine verminderen.

• Metoclopramide en domperidon (middel voor de maag): Versnelde opname van paracetamol in de dunne darm als gevolg van de versnelde maaglediging.

Interacties met chloorfenamine:

• Dit medicijn kan het effect van slaapmiddelen, verdovingsmiddelen, kalmerende middelen of alcohol verhogen.

• Als u gelijktijdig andere anticholinergica (middelen om de luchtwegen te verwijden en slijmvorming te remmen) inneemt, zoals:

 middelen tegen allergische reacties (antihistaminica),

 bepaalde middelen tegen depressie (imipramine),

 middelen tegen psychose,

 bepaalde middelen onder andere gebruikt bij allergie of bij psychose (fenothiazines),

 middelen tegen de ziekte van Parkinson,

 middelen die de spierbeweging remmen (anticholinergica),

 bepaalde middelen tegen krampen (antispasmodica van het atropinetype),

 bepaalde middelen tegen hartritmestoornissen (disopyramide),

dan kunnen de ongewenste effecten te wijten aan het aanwezige chloorfenamine meer uitgesproken zijn.