Zirorphan 7,5mg/5ml Sir 150ml

2795789

Symptomatisch behandeling van niet-productieve hoest.

Droge prikkelhoest.

Volwassenen en kinderen > 12 jaar

• 10 ml 4 - 6 x /dag of 15 ml 3 - 4 x /dag.
• Max. 80 ml /dag

Kinderen van 6 - 12 jaar

• 5 ml 4 - 6 x /dag of 10 ml 2 - 3 x /dag.
• Max. 40 ml /dag

Welke stoffen zitten er in dit middel?

 De werkzame stof in dit middel is dextromethorfan hydrobromide (1,5 mg per ml).

 De andere stoffen in dit middel zijn sorbitol 70% niet kristalliseerbaar - natriumsaccharinaatdihydraat - framboosaroma - natriumbenzoaat – citroenzuur monohydraat en gezuiverd water (zie rubriek 2 "Zirorphan bevat sorbitol, natrium en natriumbenzoaat").

Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?

 U bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter.

 Als u één van volgende aandoeningen heeft:

– ernstig verminderde werking van de lever.

– ernstige ademhalingsstoornissen (respiratoire insufficiëntie).

– behandeling met mono-amino-oxidase inhibitoren (MAOI), wat bij bepaalde zenuwdepressies wordt voorgeschreven.

– astmatische hoest.

 Bij kinderen jonger dan 6 jaar.

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Bij inname van te grote hoeveelheden kunnen maag-darm stoornissen, misselijkheid, braken, slaperigheid, duizeligheid, oogsidderingen (bij hogere dosissen), pupilverwijding, prikkelbaarheid, verwardheid van geest, vernauwing van de luchtwegen (bronchospasmen), huiduitslag, jeuk, netelroos en zwelling veroorzaakt door overgevoeligheid (angio-oedeem) optreden.

Bij misbruik kunnen afhankelijkheid en onthoudingsverschijnselen optreden.

Gebruik Zirorphan niet gelijktijdig met mono-amino-oxidase inhibitoren (MAOI), wat bij bepaalde zenuwdepressies wordt voorgeschreven (risico van stijfheid in de spieren, hoge koorts, overmatige prikkelbaarheid, ademstilstand en samentrekkingen van het strottenhoofd).

Vermijd het gelijktijdig gebruik van Zirorphan met volgende geneesmiddelen:

 Stoffen die het centraal zenuwstelsel onderdrukken (pijnstillende afgeleiden van morfine, bepaalde geneesmiddelen tegen depressies, geneesmiddelen tegen allergieën (sedatieve H1-antihistaminica), geneesmiddelen met een kalmerende en slaapverwekkende werking (barbituraten), angstremmers (anxiolitica en andere benzodiazepines), bepaalde geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk, (clonidine en aanverwanten), slaapmiddelen (hypnotica), geneesmiddelen gebruikt bij geestesziekten (neuroleptica)): versterking van de onderdrukking van het centraal zenuwstelsel, in het bijzonder een verminderde ademhaling in geval van combinatie met andere afgeleiden van morfine. De vermindering van de waakzaamheid kan een gevaar betekenen voor het besturen van voertuigen of het werken met machines.

 Andere afgeleiden van morfine (pijnstillers of hoestprikkelremmende stoffen): verminderde ademhaling (versterking van het onderdrukkend effect van morfinederivaten) vooral bij de bejaarde patiënt.

 Geneesmiddelen die in het lichaam omgezet worden aan de hand van een bepaalde stof (CYP 2D6): mogelijke interactie met geneesmiddelen tegen depressies (fluoxetine, paroxetine, sertraline, fluvoxamine), geneesmiddelen om hartritmestoornissen te behandelen (amiodarone, quinidine) en geneesmiddelen gebruikt bij psychoses (haloperidol). Het is bevestigd dat door bepaalde geneesmiddelen tegen depressies (fluoxetine) de stofwisseling van dextromethorfan vertraagd wordt. Hierdoor kunnen volgende symptomen voorkomen: mentale verwardheid, opwinding, verhoging van de reflexen, verhoogde lichaamstemperatuur, zweten, korte spiersamentrekkingen, …. Personen met een traag metabolisme lopen meer risico op een vergiftiging met dextromethorfan wanneer ze gelijktijdig bepaalde geneesmiddelen tegen depressies (fluoxetine) gebruiken.